Karol i Szymon (dwaj przyjaciele) - I

Bohaterowie (dwaj przyjaciele)

Karol

Szymon

Sobota 10.06.2017 roku, stacja kolejowa – Gdynia Główna

Karol: Chodź na ławkę, muszę się ubrać bo zimno.

Chłopaki idą w odwrotną stronę niż większość pasażerów, którzy wysiedli z pociągu IC 6500.

Karol siada na ławce peronu 2 i wyciąga, gruby wełniany sweter z zielonego plecaka i wkłada go na siebie.

Szymon: Gotowy? Możemy iść? – pyta widząc jak Karol wstaje z ławki.

Karol: Chodźmy.

Chłopaki opuszczają peron dworca i kierują się w stronę przystanku autobusowego, jak się po chwili okazuje nie po tej stronie, która ich interesuje.

Ponownie schodzą do przejścia podziemnego, żeby już tym razem dostać się na właściwy przystanek.

W przejściu mijają drewnianą budkę z kwiatami, na której z jednej strony wisi reklama fliz, a z drugiej strony reklama paneli i parkietów. Na obydwu reklamach znajduje się ten sam numer telefonu.

W końcu po pewnej chwili, swobodnego przemieszczania się dochodzą do przystanku autobusowego.

Szymon: 105, 125 – krzyczy do Karola, który spokojnym krokiem doczłapia do wiety przystankowej.

Karol: I co? Pyta zdejmują plecak i kładąc go na ławce przystanku.

Szymon: 16:59, 17:29, 17:59… - odpowiada sprawdzając godzinę na zegarku.

Szymon: To idealnie.

Kilka chwil później, przeprawa promowa – godzina 17:30.

Wychodzą  z w połowie pustego autobusu na przystanek.

Szymon rozgląda się do okoła i obkręca wokół własnej osi.

Karol:  No to co robimy? Mamy jeszcze 3 godziny.

Szymon: Idziemy się przejść gdzieś?

Karol: Poczekaj…

Karol: Odbierzmy bilety jak tu jesteśmy a potem się przejdziemy? – lekko podnosi brwi.

Szymon nie chętnie kiwa głowa na zgodę.

BUDYNEK STENA LINE, godzina 19:30

Po krótkim spacerze, wchodzą do środka, który jest wypełniony ludźmi. W gęstym buszu ludzi i ich bagażu starają się wypatrzeć choć kawałeczek wolnego miejsca, choć jedno wolne siedzenie.

Jednak nic z tego – znajdują jedynie kawałek białek ściany, której jeszcze nikt nie zajął.

GODZINA: 20:20

Rozpoczyna się wpuszczanie na prom.

Dwie dość pulchnego rozmiaru szwedki, pchają się przed wszystkich pasażerów gdakając coś w niezrozumiałym języku pod nosem.

Szymon: No i gdzie to się tak pcha! ( komentuje lekko zirytowany zachowaniem kobiet chłopak).

Karol: Nie wiem (odpowiada Karol, który idzie w ślad kobiet i zaczyna się z nimi przepychać).

W końcu po nie długiej przepychance, kobiety przechodzą za bramki i stają na samym środku przejścia grzebiąc w tonowych torbach, które ledwo ciągną za sobą.

Wchodząc na pokład promu Stena Line Spirit, są witani przez załogę.

Szymon sprawdza numer kabiny - na papierku widnieje napis 804

- 804 - mówi do Karola popychając go delikatnie ręką w kierunku korytarza, który powoli zapełnia się coraz bardziej ludźmi.

 801, 802, 803, 804 - jest - zwraca uwagę Karol. Chłopak wkłada kartę do drzwi, które natychmiast się otwierają.

Wchodzą do środka i zostawiają swoje rzeczy przy łóżkach…

Klika minut przed wypłynięciem odzywa się głos kapitana promu, który w dwóch językach(polski
i angielski), wita pasażerów.

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

 Karol: Idziemy na górę?

Szymon: Pewnie – odpowiada z błyskiem w oku.

Wychodzą na górną część promu, która jest odsłonięta.

Szymon jest zachwycony widokami z promu. Zachodzące słońce prześwietla i ozdabia stocznię oraz niebo.

Prom spokojnie przepływa w pobliżu półwyspu helskiego.

- Wiesz, że jeszcze nigdy tam nie byłem... - mówi Szymon wskazując palcem na wprost. 

Słońce po woli chowa się za chmurami, a na pokładzie zaczyna robić się mokro od kropel deszczu.